بهبود کنترل وضعیت فضاپیمای منعطف با استفاده از اصطکاک خشک

سازه اغلب ماهواره ها دارای دو بخش اصلی و ثانویه میباشد. بخش ثانویه که معمولا عبارتند از آرایه های خورشیدی‏، بوم ها‏، آنتن ها و بخشهای دیگر، فرض صلبیت بر آنها حاکم نبوده و منعطف محسوب می شوند. از آنجایی که کارایی ماموریت و محموله ی ماهواره تحت تاثیر این ارتعاشات مختل می شود‏، لازم است که به روش های مختلف و با دقتی که الزامات ماموریت حکم می نماید، تحت کنترل قرار گرفته و پایدار شوند. موضوع این تحقیق مدل سازی دینامیک فضاپطمایی منعطف و طراحی کنترلر برای کاستن اثر ارتعاشات بر دینامیک وضعیت به کمک کنترل سطح اصطکاک خشک در اتصالات و مفاصل سازه های انعطاف پذیر است. بررسی انجام شده با دو روش مدلسازی اتصال انجام گرفته است. در ابتدا از مدل کلمب استفاده شده و سپس المان جنکینز مد نظر قرار گرفته است. نتایج بررسی نشان میدهد که عملکرد المان کلمب نسبت به استفاده از المان جنکینز بهتر بوده و نیروی کنترلی کمتری نیاز دارد. المان جنکینز در مقایسه با مفصل بدون اصطکاک عملکرد بهتری داشته، اما نسبت به المان کلمب نتایج ضعیفتری را به همراه داشته است. این بدین معناست که هر چه میزان سختی فنر المان جنکینر در مفصل بیشتر باشد، سیستم عملکرد بهتری را از خود نشان خواهد داد.